 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
Рызыка – страва высакародная! #Надпіс у сталоўцы
#1 Дэкадэнт (сумесь грэкі й лаціны: дэка – дзесяць, дэнт – дзесяць зубоў) – гэта той, хто нястомна і нават са стомай да агульназнаёмай і ўсім нам вядомай, да прыгожай, пяшчотнай, прывабнай і любай, нават дзесяцізубай ці нават бяззубай – да апошняе ў сьвеце жанчыны часьцяком адчувае любоў. Totentanz – белы танец, апошні шанц! Не чытай Шэксьпіра і Броўкі, – прытулі сябе да сяброўкі! Ліхам зьзяе ліхтар уначы… Страціў лёгкія – дыхай праз жабры, а ня маеш сяброўкі – сябра прытулі! Абра-швабра-макабра! Danse macabre! Пакуль скачы!
#2 Дэкаданс (сумесь грэкі й францускай: дэка – дзесяць, данс – танец такі) – калі нехта з нагоды ці нат без прычыны з выпадковай кабетай ці нават дзяўчынай, мудрагелістым танцам партнэрку частуе і забыўся зусім на адзіную, тую, што ля вёскі ў сукеначцы вузкай паласкала ў рацэ ручнікі. Але зьмест невядомы пакуль – замест той Аленкі мо будзе бабуля: косы, шыбеніцы ці кулі – справа густу. Ідзі ў палон! Сёньня рызыкаваць цікава, ласуну – шляхетная страва. Пяты акт, апошняя зьява… Danse macabre! Заслона. Паклон.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|